BİR BABADAN OĞLUNA / KIZINA

Canım oğlum / kızım...
Benim yaşlandığımı düşündüğün gün (ki yaşlı olmayacağım) sabırlı ol lütfen ve beni anlamaya çalış.
Yemek yerken üstümü kirletirsem lütfen sabırlı ol. Sana bir şeyler öğretmek için seninle ilgilendiğim günleri hatırla...
Seninle konuşurken, aynı şeyleri bin kere tekrarlıyorsam sözümü kesme. Beni dinle. Sen küçükken, uyuyana kadar sana aynı hikâyeyi bin defa tekrar tekrar okumak zorunda kaldığımı hatırla.
Banyo yapmak istemediğimde beni utandırma ya da azarlama... Seni banyoya götürmek için icat ettiğim küçük yöntemlerimi ve oyunlarımı hatırla...

Yeni teknolojiler karşısındaki cahilliğimi görürsen bana zaman tanı; beni yüzünde alaycı bir gülümsemeyle izleme...

Bazı zamanlarda unutkan olursam yahut konuşmalarımızda ipin ucunu kaçırırsam lütfen hatırlamam için gerekli zamanı bana tanı; hemen sinirlenme... Çünkü asıl önemli olan senin yanında olabilmem ve beni dinliyor olmandır.

Ben sana bir sürü şeyi nasıl yapacağını gösterdim. İyi yemek yemeği, iyi giyinmeyi... Yaşamı göğüslemeyi... Yaşlı bacaklarım yürümeme izin vermediğinde bana elini ver. Tıpkı; benim sana ilk adımlarını atarken verdiğim gibi.

Ve bir gün artık daha fazla yaşamak istemediği; ölmek istediğimi söylediğimde bana kızma. Bir gün beni anlayacaksın. Yaşamın; zevk alma değil, artık idareten yaşama yaşı olduğunu anlamaya çalış.

Hatalarıma karşın hep senin için iyi olanı gerçekleştirmeye ve senin yolunu hazırlamaya çalıştım...

Senin yanında olduğumda üzgün, kızgın ya da güçsüz hissetme kendini. Benim yanımda olmalısın. Beni anlamalısın ve bana yardım etmelisin. Yürümeme, yolumu sabır ile sevgi ile bitirmeme yardımcı ol...
Benim için yaptıklarını ya bir gülümseme ya da senin için her zaman taşıdığım çok derin sevgiyle ödeyebilirim ancak. Seni çok seviyorum ve hep seveceğim; bunu sakın unutma... BABAN